попаднахме там където като малка съм се назландисвала над пицата си с фани. назландисвала е дума на татко
пицарията се казва примавера и е някъде до кино мир
келнерката беше супер кисела, но ни донесе стъклени бонбони
толкова говорихме че едвам си изядохме чиниите и се хилехме, и току поглеждахме към корема на еми, който вече е почнал да става голям
сменила е походката
това са някакви прекрасни метаморфози
а тя така се тревожи за стъпалата на порастването
но няма страшно
нещата ще се наредят според мен от самосебеси
просто както е ставало хиляда хиляди години с хиляда хиляди хора
които чакат някого
толкова е нереално че всичко това се случва