тегне, сякаш ти лежи на гърдите, полепва ти по дробовете и те отравя. и е топло - лято и любов.. ужас!! все искам да е зима, всеки ден. тогава поне няма да се задушавам така. да. трагизмът ми е противен, а все ме набеждат, че го търся. не, не и не. ето пак. не съм, не искам, не търся, не намирам. тук или някъде другаде.. все едно. не.