дъжд и отново...градчето е уютно убежище. прибирам се пеша и като една мъничка мравчица съвсеееем леко тик-так докосва асвалта скрита под гигантско гълъбово перо..научи се да обичаш дъжда мила. не да ти е самотно. той само може да те скрие в себе си и да те обича