щях да пиша за мечтите.че няма тъпи мечти.че самата дума мечта е нещо възвишено.че мечтаейки ние изживяваме мечтите.че мечтите са прекрасни.че мечтите са си мечти точно защото ние мечтаем по тях.така е то.глупави мечти няма.както няма и глупави хора.в една книга пише:няма глупави хора,просто на някой им трябва повече време за да открият своя път.май беше нещо от този род.така е то.щях да пиша за мечтите,но постоянно изтривах написаните 2 реда.после започнах по този начин:"щях да пиша за мечтите...." и взе,че се получи така,че да не изтрия първите 2 реда.няма как да се изтрие една мечта.не можах да ги изтрия,както не мога да изтрия и образите от главата ми/а те не са малко/.има мои образи,има и чужди.много образи,много мечти,много неизтриваеми и нетъпи неща.вярно.понякога се случва те да изглеждат глупави и недодялани,но това не ги прави тъпи,не ги прави излишни.няма излишни мечти.няма излишни образи.в момента и музика няма,а трябва да има.
музика:ла-ла лаааааа
и
текст:дума след дума с цел изказване на мисъл.била тя/забележете:)/БЕЗсмислена.
интересни са тези изречения
интересни неща съществуват много
насладете им се